Vorige week verscheen in de Cobouw het onderstaande opinieartikel van Nicolette Zandvliet, juridisch beleidsmedewerker van de NEPROM, over de voorgenomen uitbreiding van ketenaansprakelijkheid. Het is een pleidooi voor het zoeken van aansluiting bij bestaande regelingen.
In het ‘Actieplan bestrijden van schijnconstructies’ en de voortgangsrapportage van 26 november 2013 heeft minister Asscher aangekondigd de ketenaansprakelijkheid uit te breiden. Dit betekent dat opdrachtgevers (civielrechtelijk) aansprakelijk kunnen worden gesteld voor betaling van het cao-loon. Daarnaast wordt een bestuursrechtelijke aanpak ingevoerd bij de handhaving van het wettelijk minimumloon. Een motie van het lid Ulenbelt (SP) om de ketenaansprakelijkheid ook voor andere arbeidsvoorwaarden (zoals pensioenafdracht) te laten gelden, is verworpen. Aan een concept wettekst wordt gewerkt. Afwentelen Mede vanwege de slechte ervaringen met (de uitwerking van) de Wet arbeid vreemdelingen zitten werkgevers vanzelfsprekend niet op deze aanscherping te wachten. Ze zien het als een onwerkbare en onbillijke vorm van afwentelen. Ook al ben je nog zo waakzaam en besteed je serieus aandacht aan nakoming, de boete krijg je. Boetes worden bovendien als te hoog en handhavingsbeleid als te rigide ervaren. Schijnconstructies voorkomen De Neprom kan zich in principe vinden in het voornemen van Asscher om onderbetaling tegen te gaan, mits er sprake is van verwijtbaarheid bij de ketenpartner(s). Daarnaast speelt de Inspectie SZW ook een rol bij het voorkomen en bestrijden van ‘schijnconstructies’ en hoort haar verantwoordelijkheid daarin te nemen. Aangezien Asscher bovendien van mening is dat problemen kennelijk vaak voortvloeien uit lage inschrijvingen bij aanbestedingen, vinden wij dat er gewerkt moet worden aan de professionalisering van aanbestedende diensten. Aanbesteding is geen schijnconstructie Een aanbesteding is geen schijnconstructie. De Aanbestedingswet 2012 (artikel 2.116) kent namelijk een specifieke procedure voor het afhandelen van abnormaal lage inschrijvingen. Het is primair en uitsluitend aan de aanbestedende diensten om daar een beroep op te doen. Voorts is het zo dat zelfs een ‘normale’ inschrijving niet garant staat voor betaling van het (juiste) loon. Het betaalde geld kan ook aan iets anders besteed worden. Bovendien vormt de looncomponent maar een deel van de prijs. Het is dus nog maar de vraag of Asscher de juiste maatstaf hanteert.
In deze context is de Neprom wel bereid mee te denken over een passende en praktische vrijwaringsmogelijkheid. Een proportionele regeling brengt volgens ons met zich mee dat als een opdrachtgever heeft gedaan wat redelijkerwijs van hem verwacht mag worden, hij niet meer aansprakelijk gesteld kan worden voor eventueel achterstallig loon. Lees verder op de Cobouw website
