Nieuws

 

Dit artikel is overgenomen uit ROmagazine 1-2, januari-februari 2014

Grondbeleid is terug op de politieke agenda nu de verliezen bij de gemeentelijke grondexploitaties in de miljarden lopen. Maar nieuwe hemelbestormende visies op andere ’verdienmodellen’ zullen niets opleveren. En ook voorstellen voor een fundamentele wijziging in de wetgeving zullen een stille dood sterven, denkt Friso de Zeeuw. De professionaliteit in het vak moet terug, dat is de kern. Daarmee en met een flexibele en tegelijk realistische overheid, samenwerkend met competente marktpartijen, heeft zelfs actief publiek grondbeleid toekomst. Het moet wel selectiever. Een essay.

De verliezen van de grondbedrijven mogen zich verheugen in een levendige belangstelling van de media, met Apeldoorn en Lansingerland als lichtende voorbeelden. Teneur: ‘Het is een schande’. Maar ook deskundigen weten er weg mee: ’Gemeenten zijn op kosten van de belastingbetaler naar het grondcasino geweest’ zegt Peter van Rooy. En Hugo Priemus stelt dat gemeenten een blinde vlek hebben voor private verliezen die op hun bordje gaan landen. Een uitspraak die inmiddels volkomen in strijd is met de feiten. Het slagveld overziend, geven die feiten geen aanleiding voor dit type pompeuze uitspraken. Het aantal gemeenten dat echt zwaar in de problemen zit, blijft beperkt. Vooral gemeenten die verhoudingsgewijs duur en ruim grond en gebouwen hebben aangekocht, onhandige bouwclaimcontracten hebben afgesloten, vroegtijdig grote kosten hebben gemaakt door bij voorbeeld voortvarend bouw- en woonrijp te maken of het grondbedrijf niet professioneel hebben gerund, komen nu op de koffie.

Lees het volledige essay (pdf)