Deze column van Jan Fokkema (directeur NEPROM) verscheen op 6 april in Cobouw. Op veel lijstjes scoort Nederland internationaal zeer hoog. De kwaliteit van onze gebouwde omgeving levert daar een belangrijke bijdrage aan. We leven in een zorgvuldig ingericht land, waarbij functionaliteit en omgevingskwaliteit altijd een belangrijke rol hebben gespeeld. Daardoor is het westelijke en centrale deel van Nederland tot één groot stedelijk netwerk uitgegroeid, waar steeds meer mensen naar toe trekken en steeds meer banen naar toe gaan.
De verbindingen tussen die steden zijn op een hoog niveau en worden voortdurend verbeterd, waardoor dat netwerk van steden steeds meer als één grote metropool functioneert. Kenmerkend is dat je in die Hollandse metropool ook met een bescheiden inkomen in een keurige eengezinswoning of appartement kunt wonen, niet te ver van het openbaar vervoer, op loopafstand van winkels, op fietsafstand van het open landschap en dat je vanuit je woning 11 miljoen banen op acceptabele forensafstand hebt. Kom daar eens om in Parijs of Londen. Onze “ruimtelijke welvaart” is behoorlijk gespreid in Nederland. Net zoals dat geldt voor onze inkomens en vermogens.
Geluk We beschikken daarmee ook ruimtelijk over een ideale basis om “de boel bij elkaar te houden”. Dat is geen vanzelfsprekendheid. De recente studie van het PBL "De verdeelde triomf" laat zien dat door het internationaler en kennisintensiever worden van onze economie, de verschillen toenemen. In totaliteit worden we welvarender door de nieuwe economie, maar de verschillen tussen steden en binnensteden worden groter. En vooral het verschil met de groep afhakers, die kansloos is op de arbeidsmarkt, wordt groter. Mijn conclusie: niet de internationale concurrentiekracht, maar het geluk van onze inwoners moeten we als doel van onze ruimtelijke ordeningspolitiek nemen. Als we dat goed doen, dan komt ook die hooggewaardeerde internationale kenniswerker vanzelf.
