Nieuws

 

Wat wil jij toevoegen aan een ontwikkeling?
In het algemeen wordt er bij ontwikkeling te weinig aandacht gegeven aan context die een locatie geeft. Als je met een wit canvas wilt beginnen, moet je maar gaan schilderen. Ik probeer vooral kwaliteitsvolle buurten te ontwikkelen. Als toevallige passanten een positieve indruk hebben over de esthetiek, opzet en levendigheid van de buurt, dan heb je het goed gedaan. In het metier van stedenbouw en architectuur zijn er veel twisten over persoonlijke smaken en stijl. Ik durf dat echter te betwisten en te beweren dat een succesvolle buurt én architectuur steeds bepaalde specifieke elementen bevatten.
 
Wat moeten we ontwikkelen om over 30 jaar nog steeds een goed woonklimaat te hebben in NL?
Het Nederland van morgen moet inzetten op kwaliteitsvolle verdichting en het loslaten van het suburbane ideaal, dat bij vele marktspelers maar ook individuen heerst. De Randstad is een ‘lege stad’ als men vergelijkt met metropoolregio’s zoals Parijs, London, Madrid of Berlijn. Dat zorgt voor erg hoge infrastructuurkosten voor het transport van mensen en goederen. Één uitgebreid OV en wegensysteem is een stuk efficiënter dan netwerk van wegen, tram-en treinsporen die stoppen bij elke stad/dorp. De focus zal met deze reden verder moeten sturen op het verdichten van het bestaand stedelijk weefsel maar ook om compacte, nieuwe aangename wijken te maken op logische plaatsen aan de steden in het groen. De grootste kansen liggen in naoorlogse wijken, die in de toekomst veel meer een geïntegreerd stuk stad moet worden in plaats van een aanpalende buurt bij een stadskern. Een verdere focus op de groei van G4 in de Randstad als een polycentrische agglomeratie en kernvorming van de andere steden en dorpen in geheel Nederland. Een sturende en faciliterende (geen regulerende) overheid is daarvoor benodigd.
 
In het verleden werden in tijd van woningtekort grootse uitbreidingsplannen getekend: De grachtengordel, Plan Berlage in Den Haag of Amsterdam of Plan Moreelse in Utrecht (slechts deels uitgevoerd). Zo’n grootse en ambitieuze initiatieven vanop het Rijksniveau lijkt mij zeer aan de orde. Iemand moet durven het roer te nemen, anders zal men op het lokale niveau nooit uit het gesteggel geraken en een antwoord bieden van de woningnood op heden.
 
Het is ook stukken eenvoudiger om stedelijke kernen klimaatbestendig te maken i.r.t. hittestress of overstromingsgevaar in vergelijking met uitgebreide ‘nieuwbouwwijken in de wei’. Het concept van de ‘compacte stad’ is niet nieuw en tevens een herontdekking van hoe men steden ontwierp tot de tweede wereldoorlog (en opnieuw in de laatste 20 jaar). De woningen van morgen zullen op de juiste plaats dienen te komen, nabij arbeidsmogelijkheden. Te vaak nog zijn er geluiden binnen de sector (en politiek) die erop wijzen dat men het aanbod van huisvesting grootschalig kan op plaatsen met een kleine arbeidsmarkt. Dat toont een gebrek aan kennis van hoe een stedelijke economie werkt. Een stad is eerst en vooral een (arbeids)markt. Centrale plaatsen waar werkgevers en werknemers, handel en goederen elkaar vinden. Woningen intekenen op plaatsen met een arbeidstekort zal helaas nooit succesvol werken.
 
Het zal heel veel goede moed, wilskracht en doorzettingsvermogen vergen om dit waar te maken.  
 
Zie jij een groot verschil tussen de “gevestigde generatie" en NEPROM New Gen?
Gezien het onderwerp van onze sector politiek steeds meer aan het polariseren is, merk ik dat werkgevers zelf naar ander soort profielen opzoek gaan dan pakweg 10 of 20 jaar geleden.
De ontwikkelaar van vandaag moet meer een politieker zijn dan een bouwkundige of architect. De sector professionaliseert steeds verder, daarmee wordt de sector ook wat braver.
 
Wat moet er binnen de sector op korte termijn veranderen?
Om er een aantal op te noemen: 

• de onaantrekkelijke fiscale regimes bij aan- en verkooptransacties,
• De eenvoudigheid waarmee bezwaar ingetekend kan worden, de te strakke regelgeving bij vergunningsaanvragen en ruimtelijke procedures,
• De onnodige argwaan tussen markt en overheid, het onwenselijk belastingregime op bouwmateriaal en arbeid, het dogmatisch vasthouden aan prijssegmenten, teveel sturing op lokaal politiek niveau, de inelasticiteit van de bouwproductie, de kortzichtigheid van grondpolitiek. Je kan zo blijven doorgaan, er is veel werk aan de winkel.
  

Wat is je laatst gelezen boek of afgeronde serie?
Het laatste boek was ‘Why Nations Fail’ Daron Acemoglu. Een boek dat onderzoekt waarom sommige landen welvarend zijn en andere arm blijven en falen. Het betoogt dat het politieke en economische instituties zijn die de sleutel vormen tot succes of falen van een natie. Het is een mooie allegorie voor de situatie van vandaag.
 
Waarom vind jij het belangrijk om aangesloten te zijn bij NEPROM New Gen?
Het is altijd raadzaam én interessant om kennis te delen met mede-ontwikkelaars.
NEPROM geldt ook als een keurmerk voor een betrouwbare en professionele partij.
Daar ben je graag bij aangehaakt.

Kettingvraag van Rodrigo Huttinga (Wilma Wonen):Met wat voor ontwikkeling zou jij je nog wel eens bezig willen houden?
Het is mijn droom om aan de basis te liggen van een grote stadsuitbreiding met de kwaliteiten van een Hausmann, Ildefonso of Christopher Wren. Een buurt in Art Nouveau-stijl die van de hand lijkt van Horta of Van de Velde, dat is een droom.

Welke vraag wil jij de volgende geïnterviewde stellen?
Is huisvestingsnood (als onderdeel van bestaanszekerheid), niet alleen in Nederland maar ook in het gehele westen voor jou het hoofdprobleem in de polarisatie van de maatschappij? In hoeverre kan een succesvolle aanpak ons verder helpen naar een meer stabiele toekomst?