Volgens de agenda behandelt de Tweede Kamer begin september de Huisvestingswet. Deze wet bevat nieuwe regels voor de verdeling van woonruimte en de samenstelling van de woonruimtevoorraad. Als de wet ingevoerd wordt, kan de gemeenteraad uitsluitend in de huisvestingsverordening regels stellen omtrent het in gebruik nemen of geven van goedkope woonruimte, omtrent de uitgifte van bouwkavels en omtrent wijzigingen in de bestaande woonruimtevoorraad. Het anderszins stellen van eisen aan deze onderwerpen, bijvoorbeeld bij de feitelijke uitgifte van de bouwkavels of via afspraken met woningeigenaren is dus niet toegestaan. De gemeente kan bij de uitgifte van bouwkavels antispeculatiebedingen opnemen, zolang die bedingen geen betrekking hebben op de in de Huisvestingswet geregelde onderwerpen. De verordening is tijdelijk; zij geldt maximaal vier jaar. Daarna moet bekeken en beargumenteerd worden of/welk ingrijpen nog (langer) gerechtvaardigd is. De gemeenteraad dient in de verordening aan te geven waar de grens ligt voor goedkope woonruimte. Die grens mag geen betrekking hebben op de hoogte van het huishoudinkomen. De NEPROM heeft in het verleden voor eenduidige grenzen gepleit. Het uitgangspunt van de wet is echter lokale beleidsvrijheid.
Het oorspronkelijke artikel over de bevordering van leefbaarheid (via de verordening) is geschrapt. Dit omdat de op te stellen criteria mogelijk discriminatoir zouden kunnen zijn. Dit argument stemt overeen met het advies van de Raad van State.
Artikel 15 is uitgebreid. Het biedt alle gemeenten de mogelijkheid om voor aangewezen categorieën van woonruimte bij de verlening van een huisvestingsvergunning voorrang te geven aan woningzoekenden die economisch of maatschappelijk gebonden zijn aan de woningmarktregio, de gemeente of een tot de gemeente behorende kern; indien overigens ook voor het overige is voldaan aan de in dit artikel genoemde voorwaarden.
Voor vragen of opmerkingen over dit onderwerp kun je terecht bij Nicolette Zandvliet (070 - 337 03 35).
