Nieuws

 

Er wordt veel geprocedeerd over standaard huurverhogingsbedingen. De procedures en de uitkomsten daarvan kunnen grote gevolgen hebben voor NEPROM-leden die woningen verhuren.

Het risico is, dat er achteraf bezien wellicht al geruime tijd te veel huur betaald is en het teveel betaalde mogelijk teruggevorderd wordt door de huurder. Veel leden zijn terughoudend, afwachtend en laten het van de specifieke omstandigheden van het geval afhangen of ze over een betalingsachterstand gaan procederen. Uiteindelijk zal de Hoge Raad naar aanleiding van aan haar gestelde vragen meer duidelijkheid moeten bieden.

De juridische vraag in dergelijke processen is, of het beding in strijd is met een Europese richtlijn over oneerlijke consumentenbedingen. Het gaat dan om een 'standaard' huurverhogingsbeding in huurovereenkomsten; gebaseerd op het ROZ-model woonruimte 2017. Zij gaat uit van een verhoging van inflatie (CPI) plus een opslagpercentage. In een zaak die bij de Rechtbank Rotterdam diende, bedroeg dat percentage 3%.    

In dit geval overwoog de rechter dat: “Een huurprijswijzigingsbepaling die verder gaat dan de consumentenprijsindex plus een opslagpercentage van één procentpunt is niet per definitie oneerlijk, maar het is aan de verhuurder om te stellen en eventueel te bewijzen dat de huurprijswijzigingsbepaling was gebaseerd op een redelijke inschatting van de markt. Ook kunnen er andere omstandigheden zijn die een hogere wijziging gerechtvaardigd maken." Volgens de rechter kon niet worden aangetoond worden dat er sprake was van een redelijke inschatting van de markt. Het beding is vernietigd. De huurovereenkomst wordt wel beëindigd, omdat de huur op tijd betaald had moeten worden en de huurachterstand ernstig genoeg was.